Duygu Seli, İle... Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

İçimdeki duygu seli, ile....

Uyandım sessizce pencereye doğru yürüdüm.
pencereyi açıp gök yüzüne baktığımda
Gecenin karanlıktan aydınlığa geçen
zamanın benim için en güzel vaktiydi....

Renkler ebrulisinde'ki engin sabahın
ilk aydınlığa kıpırdanışlarında
Kendimi yalnızca rüzgarın ve ışığın
kucaklamasına sessizce izin veriyordum....

Tatlı bir seher yeli serinliğinin
yüzüme ilk buseleri usulca konarken
Titrek bakışlarımı alacakaranlığın
rengarenk aydınlığına çevirdiğimde.
Kâinatın uyanışını seyre dalıyordum....

Tan yeri, büyülü güzeliğini yayarken doğaya
masallardaki hayâl âlemlerini andırıyordu.
Kumruların edalı seslerini duyuyordum..!
Geceyi yavaş yavaş tahtından eden aydınlık,
Işıl,ışıl,parıldayan güne sessizce dönüşüyordu...

gözünde uyku barındırmayan
duygu seli, ile....