Helal Et
Bir ömür yaşadık senle
Aşk ile yaktın da yaktın
Kırgın bakma şimdi öyle
Helal et geçti çok hakkın
Kara gözlerinden ışık eksik olmazdı,
elini uzatmadığı hiç bir el, altına koymadığı hiç bir taş yoktu; ışık gözlü derlerdi adına.
Anasını kansere babasını Kocakırbacağa kurban vermişti.
Ne hayata pes etti, ne de isyan etti.
Hiç evlenmedi amma her doğan çocuk gülümsemeyi ondan öğrenir,
Ne yapayım ne edeyim ayçiçeğim
Hep adını yazıyorum kağıtlara
Senden başka hiç kimseyle gözbebeğim
Islanmadım sırılsıklam yağmurlarda
İnanmazsın akşamları çaya küstüm
Seviyorken beni ağlattın ya sen
Gözlerimden değil düştün gönlümden
Yalan dolan nedir hiç bilmiyorken
Yalandan bir aşık gördüm giderken
Kırar dediler de umursamadım
Ben kahrettim sana tanrı affetsin
Bir gün olsa bile yüzün gülmesin
Elinden dilinden neler çektirdin
Bir yudum su sana kimse vermesin
Ne bir iğnen kalmış nede ipliğin
Bağlandı size kalbim
Çözebilir misiniz?
Mazinin izlerini
Görebilir misiniz?
Kırıldı da kırmadı
Senden önce virüs geldi şehrimize
Ne ilacı ne dermanı var
Karantinada nefessiz kaldım
Ciğerlerimde ölüm var.
Kalbim aşkınla dolu aklımda güzel gözlerin
Çölde çağlayan su olsan bir yudum almam,
Aş olsan kıtlık kıranda bir kaşık sallamam sana.
Gün göğe sürülürken dokunmam güneş olsan karakışta.
Yazılsan notalara söylemem, dinlemem güfte olsan şarkılara.
Okumam vursan kıyıya şişedeki mektup olsan.
panzehrim olsan çatal dille zerk edilen ağılara.
Bir veda sayfası açıldı yine
İlk satırda yine gözyaşı vardı
Ayrılık sarısı dudaklarımda
O küçük öpücük asılı kaldı
Keyfi sana kaldı çilesi bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!