Duydum ki beni düşünüyormuşsun,
Gecenin tam ortasında, uykusuzken,
Bir eski şarkıda adımı duymuşsun,
Gözlerin dolmuş, ansızın, içinden.
Söyle şimdi, ne değişti senden yana?
Yıllar mı geçti, yoksa vicdan mı bastı sana?
Ben çoktan susturdum kalbimin sesini,
Ama bazen…
hâlâ dönüyor aklım sana.
Neden beni ret etmiştin?
Halimin hangi yönü hoşuna gitmemişti?
Bir bacağım kopuk diye mi bu yaygara?
Şimdi yolun açık olsun…
Gölgen bile dokunmasın bana.
Sen sustun, ben sustum, şehir sustu,
Ama içimizde konuşan bir şey vardı hep.
Sen yokmuş gibi davrandın, ben varmışsın gibi,
İkimiz de yarım kaldık, bunu fark ettin mi?
Duydum ki beni düşünüyormuşsun,
Geçmişin kapısı aralanmış geçenlerde.
Ama artık geç… çok geç sevgilim,
Ben çoktan çıktım o eski sahneden…
(Not: Şiir ümitsizlik esenti verse bile bu gerçekle ilgisi olmaya biliyor)
Akan Tuncel
19.07.25
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 19:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!