Duydum ki... Şiiri - Suskun Adam Zeynep

Duydum ki…
Başka yıldızlara meyletmiş gözlerin,
Sahi hangisi daha parlaktı da
Çaldı gözlerini benden?

Oysa ben seni en çok karanlıkta sevmiştim,
Dostluğun sessiz yeminlerinde,
Sevdanın ürkek adımlarında…
Bir sır gibi sakladım seni,
Hem dost bildim, hem de canımdan Cân bilip sevdim...

Gökyüzü dolup taşsa da ışıkla,
Bana en yakın yıldız senin kalbindi,
Bilir misin?
Dostluğunla ısındım,
Sevdanla yanmayı öğrendim.

Seninle konuştum suskun gecelerle,
Adını fısıldadım rüzgâra,
Her dua seni çağırdı,
Her yalnızlık seni anlattı bana.

Bir bakışın, bin umut demekti,
Bir gülüşün, bin bahar...
Sana dair ne varsa
Kalbimin en gizli köşesinde sakladım yıllarca.

Ve şimdi soruyorum usulca:
Hangisi sana benim kadar dokundu,
Hem dost olup
Hem de seni sonsuzca seven?

Yıldızlara bakma artık,
Onların ışığı geçicidir.
Benim sevgimse,
Sana ömür boyu yetebilecek kadar
Derin ve sönmez bir ışıktır.

Ve bil ki,
Özlem ne kadar yaksa da içimi,
Sana sahip çıkan kalbim
Hiçbir yıldızla değişmeyecek kadar emin.
Gidersen de kalırsan da,
Benim yüreğimde yerin hep
En parlak MAVİ gökyüzü olacak.

Çünkü ben, seni hem özleyenim hem de senden vazgeçmeyenim.
@dsız..
31 Ağustos 2025