Duydum ki Şiiri - Leyla İnan

Gidiyorum ben dedim umurunda olmadı
Ardım sıra öfkeyle kaşlarını yıkmışsın.
Sabır tükendi işte sevda bizde kalmadı
Duydum ki sevdiceğim nice canlar yakmışsın.

Sevdiğini inkarla hep palavra atarak
Asla olmaz diyorken büyük lokma yutarak
Verdiğin sözlerine bin bir yalan katarak
Belki dönerim diye bir de selam çakmışsın.

Dizini döve döve yıkmışsın can evini
Ayak altı etmişsin sanki kutlu sevini
Nasıl madara ettin bilmem gönül devini!
Ettiğinden utanıp hayatından bıkmışsın.

Attığın her bir adım götürmüş bin çileye
Seni de mahkum etmiş türlü türlü hileye
Umut bağlatmış gibi asılsız ihaleye
Sevmek kutsal diyorken sanki çile çekmişsin.

Nasıl oldu bilmedim Leyla’yı hiçe saymak
Daldığın düşten korkup kolay değilken caymak
Giden gitmiş bitmiştir olamaz geri koymak
Nifak tohumlarını yüreğine ekmişsin.

(İstanbul - 01.03.2025 - 14.45)