Duy beni Şiiri - Aysel Bektaş

Konuşacak çok şey varken sustuk
Avuçlarımda sevdan dudaklarımda tebessümün
yüreğimden gelen seslerle seni unutmak istiyorum
Karanıklara sığınıyorum engel olamıyorum
Gurursuz sevgilere duy beni

Yüreğime dokunduğun ilk günün hazzı
Hergün silip yeniden çiziyorum hayallerini
Baharın yağmurları altında dans edecektik
sözümüz vardı gök kuşağına uzanacaktık
Oysa ne savaşlar verdik duy beni

Üstüme enkazlar dökülüyor bu koca şehirde
Ayrılık satır satır seni anlatıyor sabahın ilk ışıklarında
Acıyan yüreğimi saklıyorum ben
İçimde sessiz çığlıklara isyan var nerde nasıl
Hangi istasyonda olacaksın hangi peronda
Hayallerimi diziyorum şimdi duy beni