Duy Ankara Duy Şiiri - İlyas Baltacı

&&

duy Ankara duy
feryadım boşa değil,
o benim dert ortağım
o benim tek sırdaşım,
hani et tırnaktan ayrılmaz ya,
aynen öyle...
onun canı yansa canım yanar,
derdi olsa içim kanar,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur...

* * * * *

duy Ankara duy
ölürüm ben yollarına,
düşmüşüm hasta hasta kollarına,
o benim yoldaşım
o benim candaşım,
o bilmez benim ahvalimi
bilseydi tutardı ellerimi,
derdime derman
canıma can olurdu,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur...

* * * * *

duy Ankara duy
haber aldım çok geçmeden,
kesildim yemeden içmeden,
o benim kardaşım
o benim sırdaşım,
şimdi ne haldedir
ne yapar ne eder,
elim kolum bağlandı
dilim damağım kurudu,
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur.

* * * * *

duy Ankara duy
iyileşir bu yara,
nefes alıyorum dura dura,
o benim dayanağım
o benim sığınağım,
ona gönül koyamam ki
varlığını yok sayamam ki,
o benim her şeyim...
duy Ankara duy
Urfalı'ya sesimi duyur.

* * * * *
bugün yazmış olduğumuz ortak bir şiirdir.
(Polat Tek / Dilan0007)
05.06.2017

&&