Duvarların Acısı Dinmez Yüreğimde

DUVARLARIN ACISI DİNMEZ YÜREĞİMDE

Duvarların acısı dinmez yüreğimde,
Her taşında bir suskunluk yankılanır.
Çatlaklarından sızar çocukluğumun çığlığı,
Hiçbir zaman tam onarılmaz içimdeki yıkıntı.

Duvarların acısı dinmez yüreğimde,
Zaman bile unutur üstündeki kanı.
Ama ben yılmam, her darbeyi ezberledim,
Ve her yara, bana yeniden doğmayı öğretti.

Duvarların acısı dinmez yüreğimde,
Ne geceler yeter anlatmaya, ne sabahlar unutturmaya.
İçimde taş gibi ağır bir suskunluk,
Ne kadar bağırırsam, o kadar yankısız kalırım.

Duvarların acısı dinmez yüreğimde,
Zaman unutur, ama ben taşırım izlerini.
Her nabızda bir isyan, her solukta bir kırılma,
Ve her umut parçası, biraz daha eksik.

Duvarların acısı dinmez yüreğimde,
Her sessizlikte yeniden örülür içimde.
Ne kadar kaçsam da yankılanır o çığlık,
En çok kendimden saklanırım gecelerde.