Dört duvar arasına zincirlemişler yalnızlığımı,
Ansızın sızlıyor dilim,
Yazdığım satırlar acıtıyor solumu.
Solunum cihazı gerekiyor nefes almam için.
Yalnızlığım ağlıyor bir köşede,
Esarete kurban gitmiş bir yetim nasıl ki ağlar,
Öyle ağlıyor.
Şimdi sen kalkıyorsun masamdan,
Ve kalemim kırılıyor.
Dilimin heceleri,geceleyin ağladığını itiraf ediyor ardına,
Aklına dokunuyor hatıralar,
Şimdi sen kalkıyorsun masamdan,
Ve ben ölüyorum.
Gitme diyemem sırtını dönebilmişsen bana,
Bir kere gidebildiysen,orada kal.
Çünkü bir kez giden,bir gün ölüme terk eder.
Gelme allah aşkına!
Yeter.
Şimdi sen kalkıyorsun masamdan,
Ve ruhum ardını izliyor masum gözlerle
Dilimin isimsizliği senin hudutlarında kimliksiz.
Ve bu yüzden kandıramazsın ruhunu yitik sözlerle
Şimdi sen kalkıyorsun masamdan
Ve ben ölüyorum.
O.Çakır
Orçun ÇakırKayıt Tarihi : 2.12.2011 20:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!