Yemin olsun
Bütün olmazlara…
Uzak sandığım yıldızlara
Olmaz dediğim imkânsızlıklara
Bir gelincik gibi süslenen umutlara
Bir olmazı hep mümkün kılma hayalime…
Bir türlü güzel olduramadığım şu aynalarıma
Şairin dediği gibi, bir bir yenilenen ayrılıklara…
Ne olursa olsun hiç gerçekleşmeyen vuslatlara
Açığı susuzluğu parasızlığı unutup düştüğüm yollara
Tek bir iz bile bulamadan yüzümü sürdüğüm bu duvarına
Yanında asude iken sesinin buğusunda daldığım uykulara
Sensiz yüreğimi diri diri gömdüğüm semtinin acı topraklarına
Şimdi bu duvarın arkasında, senin ışıltına şahit olanların
Cıvıltılarını duyup onlara imrenip, öykünüyorum…
Tek bir selamına güvenip günleri geçiriyorum…
Ellerim boş ama yüreğim dünya kadar zengin,
Şu yerlerde kapkara bir taş iken,
Yüzümün, ellerimin, gözlerimin
Karasından utanmadan
Sana tutulmak…
Ne güzel.
Yine,
Bir kez daha,
Yemin olsun ki…
Geçtiğin yerlerde
Pespembe tozunu bırakan
Ve gözümü kör eden sevmelerine
Artık asla görünmez olduğun köşelere…
Ülkemin en güzel şelalelerini dinlediğim ellerine
Kızıp vurduğun yerde biten mis kokulu kırmızı güllere
Acısına aldırmadan bir kez daha vur diye çevirdiğim yüzüme
Şimdi sensiz gecelerin kaldırım taşlarında büyüyen hiddetime…
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 02:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
