Duvar Şiiri - Nazmi Gökdogan

Yıllardır ördüğüm ömür duvarı
Üst üste yığıldı yaş geldi geçti
Güzel yaşamadım yazı baharı
Güzünde uyandım kış geldi geçti

Kalmadı mecalim yaşarken kışı
Gönlüme taht kurdu hasret ateşi
Söküldü ömrümün son köşe taşı
Mezara bir nişan taş geldi geçti

Ölmezmiş dünyada iyilik eden
Zaten kötülüğe yok ki tek neden
Dünyada mağurken bu naçiz beden
Kurtlara ziyafet aş geldi geçti

İnsan yaptığından duymaz mı hicap
Yaşama gayesi ne idi acep
Ezanlar okunur verilmez icap
Yine akşam oldu beş geldi geçti

Azimet yolcuyum, mezarım sesler
Göğsümden zor çıkar kalan nefesler
Tükendi arzular, bitti hevesler
Emeller, hayaller düş geldi geçti