Nükseder durur hep gecenin bir yarısında sana olan açlığım ne yapsam bastırılmaz
El ayak çekilir çekilmez gelir dikilir tepeme o hatıran sabaha kadar susmaz
Vazgeçme olasılığım yok senden benim sana bağlılığım öyle sağlam öyle sarsılmaz
Az biraz uzaklaşsan fikrimden yarım aklım kopar yerinden koşar peşinden bende durmaz
El pençe divan durur kalbim sevdanın önünde suçlu gibi eğilir başı yerden kalkmaz
Dut yemiş bülbül gibi sus pus olur o an kesilir sanki nefesi sesi soluğu çıkmaz
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
