yağmur sinsice kara çarşafıyla
asfaltlar çatlamış
seyyar satıcılar suskun
mülteci bir soğuk kaldırımlarda
ve ben yürüyorum
aklıma değdikçe gözlerin
üşüyorum…
eli yüzü kir içinde bir çocuk
elinde kâğıt mendilleriyle
ışıklar sönük,
belki tadilat sebebiyle
köşede bir dilenci bakışlarına kadar hasta
ve ben bir balıkçı gibi kırık sandalıyla bu okyanusta
yürüyorum,
nasıl bir uçurumsa gözlerin bana
sorgusuz sualsiz
düşüyorum…
Kayıt Tarihi : 19.2.2015 13:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!