Düşüyorsun Şiiri - Vedat Koparan

(O Hep Bir Çocuk Gözlerinde En Güzel Gülüştü
O Ölümüne Ölümsüz Bir Sevmekti
Dönüşsüz Bir Aşkta Galibin Gidişinde
Yıldız Düşümünde Öldü)

Ne çok düşüyorsun
Her gidişinde
Gözlerim seninle birlikte
Düşüyor gözlerine

Gün olurda aklına düşersem
Ararsan yokluğunda ufka batan karaltılarda
Etekleri rüzgârda savrulan bir titreme
Suskun ıssız bir kıyıda
Bulamazsan bu yitik üşümeyi
Duymazsan bil ki
Benim sende olduğumu unutma

Ne çok düşüyorsun
Dizleri sıyrık kan sızarken
Gözlerinde yaş
Yüzünde en masum gülüş
Hınzır zaman çalmalarında

Nasıl süzülür derin denizlerin yosunları
İçten içe vuran dalgalar duyulmaz dışardan
Renkler nasıl raks ederse
Savruluşu da öyledir yosunların
Işıklar gece gözlere nasıl hücum ederse
Melül bakışlar kısar mı saklar mı seni benden

-Ne çok düşüyorsun
Ahında yokluk isyanı
Tutuk aklımın kıyısına-

Aklına düşersem gün olurdakavuşamazsak
Ararsan yokluğumda batmış gün karalarında
Yitik bir kıyıda etekleri büzüşen sensiz bir üşümeyim
Eğer bulamazsan bu yitik üşümeyi kıyılar boyu dalgalara bak
Senin daima bende olduğunu sakın ama sakın unutma

Bitmedi...

Vedat Koparan 25.06.2006