Düşünüyorum Da

Ben: kanadı kırık bir kuşum,
Uçuş saatimi doldurmaya çalışıyorum,
Hayatta belki sayısız kereler darılmışım,
Belki de yorulmuşum,
Ne bâdireler atlatmışım,
Ne olursa olsun hiç ümitsiz olmamışım,
Hep kaderime itiraz etmeden, tevekkül edip,
Yaşayıp bu günlere gemişim

Ölümü bir şekilde öldürmüşüm
Yanan o tek mumu da üfleyip,
Kendi, ellerimle söndürmemişim
Heveslerimi toprağa vermişim,
Bunun için hiçte üzülmemişim

Ben iyiki davacı olmamışım
Dünya’nın bütün telefon direkleri
Yetmeyecekti asmak için,
Yokyere bu garibi üzenleri,
Gene de yaşıyorum işte.