Her hüznümün düşünürüyüm ben
Bazen anlatmaya çalışırım kendimi
Bazen susmuşluğumda bulurum
Derim hiç mi yok insana güvenen
Kendi olana kendisi olarak değer veren
Dünyam acı tebessüm gibi bazen
Ararım insanın hoş bulmuşluğunu
Bir sevdadır yaşamak belki sıradan
Bozmayalım insanın sade huzurunu
yok mudur söze öz olarak değer veren
Sussam susmuşluğuma acırım
Konuşsam mı diye olur şüphem
Söyleyemediğimde kaleme sarılırım
Kağıdın düzlüğünde özgürümdür ben
Bir adam arıyorum kendi olarak düşünen
Kendi olanı arayan kendiliğe değer veren
Kayıt Tarihi : 27.3.2025 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!