Düşünürsen en güzel şiirlerdir;
Bir ölünün ardından yazılanlar.
Ben de, sıramı bekliyorum.
Zamanın ardınca çekiyorum
kalabalığın ipini
Onların bedenine sızıyor, kendi hayalime sarınıyorum.
Bazen ayaklarına kadar batıyorum
Taj Mahal’in
Arada bir etnik giyiniyorum
“Düğünüm var,”
“Çocuğum olacak,”
“Yastayım!” hâlleri
Belki de sana dokunduğum her ihtimalde,
Öldürüyorum...
Kayıt Tarihi : 28.7.2012 02:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir, sahip olmanın aslında kaybetmekle ne kadar iç içe geçtiğini düşündüğüm bir anda yazıldı. En güzel şiirler belki de yaşanmamış olanlardır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!