Düşünmeden Düşmek Şiiri - Uğur Musab Şahin

Zaman yaşı, tecrübe ruhunu büyütür,
Bu köhne ve rutubetli, dar koridorlar.
Zincirler soğuk, urba ıslak, hücre küçük
Her gün düşündürüyor, bu korkuluklar..

Düşünmeyenlerin başı düşer önlerine,
Burada tek dostun vardır, oda aynalar.
Paha biçemediğin üç kuruşa satar seni.
Herkes efendidir, hizmetçi gardiyanlar..

Düşmana ne hacet burada düşman çok
Herkes, herkesin arkasını kollar uykuda.
Gölgen sabahlara kadar da, başını bekler
Bin bir gizem saklıdır, kâbustan korkuda.

Düşüncenin ya kölesi, ya efendisi pişmek
Anasını kesen, babasını asanlar mapusta.
Düşünmeden öğrenilen tek şey düşmek,
Kendi muhakemesini yapar, rüyalarında.

Sabit düşünce delilikle başlar, eller cepte
Gözü keskin olanın, bıçağı da keskin olur.
Burada mantık ve gerçekler, kelepçede
İlk fırsatta vurmayan, son fırsatta vurulur.

Yaşamak için ise, düşünmek zorundayız,
Düşmek kolay kalkma amacı yaşamaktır.
Gerçekleri sindirmek kolay mı, zordayız?
Zira doğru düşünmek, yanlışla savaşmaktır
2025