Yağmur danlacıklar kadar yüklü
Geceleri omuzlayan çığlıklar,büyü
Kuyruklu yıldızla samanyolunda,öykü
Ay tutuldu,gün battı,beklenti korku
Bu toprak kaç insan doğurdu,
Kaç nesil sinesinde kayboldu
Hesabını bilmediğimiz,
On sekiz bin alem,yenilmeyen ordu
Sonu gelmeyecek sandığımız oyunun
Gizemler saklamış,kimse görmez onu
Dost sandığımız,tebessümüne kandığımız
Çocuklarımız,sevgili yarımız
İnsanoğlu sanmasın yalnız
Kaçar huzurları,korkular kalır
Mevladan başka kimse kalmamaış
Dayandığımız
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!