Düşünceler Tutsak Şiiri - Hasan Arpaci

Benim kaderimi yazan Allah’ım,
Hiç mi düşünmedin böyle halleri.
Kitaplar mahpusta duyulmaz ahım,
Hiç mi görüşmedin böyle halleri.

Beni attın yanan ateş içine,
Muhtaç ettin onun bunun hiçine,
Bu garip kul şimdi nasıl geçine,
Hiç mi söylemedin böyle şeyleri.

Düşünceler tutsak fikirler yorgun,
Sayfalar sararmış solgun mu solgun,
Benim feryadımı arşa duyurun,
Hiç mi bilemedin böyle halleri.

Malımı mülkümü alıp gidersen,
Aklıma fikrime erken çökersen,
Birde yetmez gibi talan edersen,
Hiç mi görüşmedin böyle halleri.

Yüzlerce şiirim çöplere gitti,
Romanım hikayem diplere gitti,
Sansüre uğradı iplere gitti,
Hiç mi düşünmedin böyle halleri.

Sokakta insanlar canavar gibi,
Hanenin içinde suçlu var gibi,
Kimse halin bilmez bahtiyar gibi,
Hiç mi düşünmedin söyle…bizleri.

Allah’ım hayatın cilvesi başka,
Ömür denen yolun meyvesi başka,
Akıl vurgun yemiş beldesi başka,
Hiç mi düşünmedin böyle günleri.

Hasan bir kitabı ararsa şayet,
Bulup okuması ayrı bir hikmet,
Bana diyorsun ki buna da şükret,
Hiç mi düşünmedin böyle halleri.

Hasan Arpacı, Üsküdar