Aldırmaz feryadına oturup da gülüşür
Bir acının elinde her mevsimde gül üşür
Kördüğüm olmuş hicran ruhunu sarmış aglar
Vuslatın hayaliyle oturup her gün ağlar
Kopmaz hasret ipiyle el ve ayağın bağlar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



