İnsanın iki beyni vardır...
biri kafasında, diğeri kalbinde.
İkisinin de hafızası var,
ikisinin de nöronları...
Biri duyguyla,
öteki veriyle çalışır.
Kafasındaki, mantığın cetveliyle ölçer zamanı;
kararları sıralar,
olasılıkları dizer kelimelere...
Yüklenen sayıları bir bilgisayar gibi işler.
Kalbindeki, sessizliğin içinde konuşur;
bir bakışta saklı kalmış mektubu okur,
unutulmuş bir kokunun ardında,
yıllar öncesinden bir anın soluğunu üfler.
İki beyinle yaşar insan:
biri dış dünyayı şekillendirir,
öteki iç dünyasını yankılatır.
Biri plan kurar,
öteki düş görür.
Ama bazen, iki beyin aynı anda konuşur...
biri "git" derken, öteki “kal”
Biri ihtimali hesaplar; öteki bir hayali özler.
İşte o an, insan ne yapacağını bilemediğinde
kalbin nöronları yükselir sese, ve sessizlik bir karar olur.
Çünkü bazen, mantık yolları aydınlatır; ama kalp,
yolun neden yüründüğünü fısıldar.
09/07/2025
03:21 #Wahran
@demlenmisSiirler
(430)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 03:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!