Düşümde Şiiri - Alper Tunga KARAKOÇ

Düşmek üzereyim yerlere
Kadehler elimde
Gözlerin aklımda
Yalnızlık çöküyor gönlüme
Gözlerim doluyor
ağlıyorum
Sayıklıyorum Ankara diye
Düşümde
Kızılay’da karanfilde
İki elim başımın arasında
Durmadan düşünüyorum
sokaklar bana acıyor
Seneler durmuyor akıyor
Sakarya’da oturup
Seni bekliyorum
Şarabım bitiyor
Gelmiyorsun
Biten şişe
Elimi kesiyor
tuz bassamda yarama
Geçmiyor yokluğunun acısı
N’oldu sana diyerek
Bir kız yaklaşıyor
Esmer teniyle
İncecik sesiyle
Sorular soruyor
Susuyorum
susuyor
Sonra
Sağırmısın diye bağırıyor
Korkuyorum
Kan kaybediyorum
Gelmediğin her ana
Aldığım her nefese
Kahrediyorum….