Düşüm de Şiiri - Nevin Aydoğan

Seni gördüm yine düşümde
belli belirsiz, sisler içinde
oysa hiç unutmadım ki yüzünü,
kaşlarını, gözündeki benini.

Yatıyordum; hastamıydım ne
sana pişmanlığımmıydı yoksa
hastalığım
Yüzüme bakıyordun sevecenlikle
seni görüyordum sisler içinde

Hiç konuşmadın benimle..!
Ama, ben bağırdım seni görünce;
''Benim de, benim de babam varmış'' diye..

Sonra yüzdüm masmavi denizlerde
sevdiğimle
yürüdük karlar üzerinde.
''işte böyle olmalı'' diyordu sevdiğim,
işte böyle.....ve
sen bize bakıyordun sevecenlikle...

22 ekim 1988