gönlümün aktığı
bütün derinliklerin
ruhumu üşüten
sert rüzgarları var..
iliklerime işliyor soğuk,
damarlarımdan sızıyor zihnim ,
rüzgarın soluk kesen yalnızlığına..
ağzımdan çıkan her bir harf
sese bürünmeden daha
savruluveriyor boşluğa..
tüm ihtişamıyla
dolu dizgin akan bir nehir gibi
d ö k ü l ü y o r u m ;
bana
hep sözcüksüz seslenen
o geniş mevcudiyetin
uslandıran yatağına . .
bir izohipsle ayırdım gölgemden ,
varlığımı ;
ruhumla arasında
düş uçuşu mesafelerde
terlerken zaman..
düşük promil alınganlıkların
çapaklanan tortuları
artezyen sancılar büyütüyor
g/özümde
ve ,
göğsümde bir ç/ağrı ,
- ç/al onu . .
Reh Nûma
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!