Düştüm Yine En Derine

Yorgun düştüm…
Nefesim kayıp…
Kimin cebinde kaldı, benim gülüşlerim…
Issız, unutulmuş bir aynadayım şimdi.
Yağmuru göğsüme indirdim,
Her damlası bir sitem…
Gözyaşım esir,
Yüreğimde…
Ağır bir zincir gibi…

Masada, yalnızlığın acı tadı.
Bir fincan soğumuş kahve,
Yanında yarım kalmış mektuplar.
Gönderilmemiş duyguların altında eziliyorum.
Ne gerideyim artık,
Ne de geleceğe varabiliyorum.
Ben, arada bir yerde…
Bir zaman kırıntısında unutulmuşum.

Düştüm yine en derine.
Elim gölgemde, terk ediyor beni.
Düşler kayboldu,
Bir daha dönmedi geriye.
Yarına sakladığım umutlar,
Çürüdü içimde, sessizce…

Yorgunum.
Bu yorgunluk…
Bir bitiş değil
Sadece içimin yankısı…
Kendimle yüz yüze kaldığım anın sessizliği.