Gerilmiş sabahların avuçlarından
Düştü sevdamız gül yaprağına
Gecenin körleşen karanlığından
Düştü sevdamız dert otağına
Körpe uykularda sızlayan sesim
Çektikçe sigaramda söndü nefesim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var