Düşler Yanılsamalar Şiiri - Yılmaz Korkmaz

Gönül bulma geceye hasretken
sessizliğe en çok ihtiyacın olduğu an
kulak verip yaşamı dinleme
soyutu yaşayabilme...
Tüm nesnelliğin başlangıcında
aynı kalabilme değişip dönüşürken...

Hiç bir şeyi işitmeden
her şeyi işitme
kendi yanlışlarını yaşama
gerçeğe susadığın anlarda
neden böyle yaşıyorsun sorusuna
neden olmasın diyebilme...

Aşkı yaşıyamama
aşkın diyalektiği içinde boğulurken
ölümü iliklerine kadar hissedip
o an yaşamı kutsallaştırma
tüm bunlar olurken kendin kalabilme
'başkası olabildiğin kadar kendin'

Bazen ya da şu an saçmaladığını bilme
her şeye rağmen
yaşama 'sevdalı olma'
işte asıl mesele bu
ne kadar aptal olursan ol yaşama sevdalıysan eğer
o sana ihtiyacın kadar aklı verir

Kendini zeki zanneden
bir aptal olmaktansa
aptallığının farkında olabilecek kadar
bir zekaya sahip olmak da güzel
bunun farkında olan zekidir diyeceksin
bunu bilen bir çok aptal tanıyorum
kafanı kaldır ve etrafına bak
sen de göreceksin
KENDİNİ ONLARI YA DA BENİ...