Düşler Ve Zaman Şiiri - Hüseyin Turan

Z/amanım sarkacında asılı durur ruhum,
Biteviye gidip gelen umutlarım,
Umutlarıma sarıp sarmaladım seni,
Bilinmez benim mekanım.

Çevirdim başımı gök kubbenin der/inliklerine,
Boşluğa akıp giden bilinmez o girdabın,
Başlaması bilinmez o garip yolculuğun.
Ve zamanın,
Ve boşluğun,
Ve sonsuzluğun,
İniltilerle giden yolcusu muyum ne?

Ey yıldızlar,
Ey boşluk,
Ve zaman,
Güneş,
Dünya,
Acaba ben neredeyim?

Kütleyi düşüneyim diyorum,
Ve boşluk kayboluyor,
Boşluğun peşine düşüyorum,
Hani yıldızlar?

Düşümü sonsuza açmalıyım,;
Düşüme de çekildi sınırlar.

Zerreciğin zerresinde arıyorum seni,
Senin zerren de ben,
Benim zerrem de sen...
Hayalin,
Cihana değer.

Dünya takılmış Güneş'in peşine,
Ay Dünya'nın peşine,
Sonsuz sarmala akıp giderken mekan,
Ben senin peşinde...

Yitiğin peşine düştüm,
Kayboluşluğumun tam ortasında buldum kendimi,
Mekanın içinde kendimi düşünürken,
Şiir ağladı beni.

Abuk şiirlerin peşine düştüm dostlar,
Hor görmeyin beni..

Her zaman mekanda durulmaz ki,
Bazen mekan sıkıyor beni.

Gel yaz bizi umuda bir kalem,
Varlığa selam çakıp gidelim,
Düştük ya sonsuzluğun peşine,
Gerisi boş kelam...

Elvedalı zamanlarımda düşleyin beni,
Söz yok,
Gözyaşı ne yaman.

Korkak ve mendebur bir şairim,
Düşlere saldım kendimi,
Düşler ne yaman...
11/01/2014Uhr:2:35/ İST