Düşler Ülkesi Şiiri - Zafer Ekin Karabay

I

Sen uzakta bir ülkesin

Köylerin bırakıp gider dağlarını
bir çocuğun uykuları gibi bölük bölük
bir gebenin sancıları gibi ansızın.

Sen uzakta bir ülkesin

Ya sen benim sürgün kalbim.
nerdesin! ..
nerdesin! ..

II

Düşün eylemle
Fırat’ın Dicle’yle seviştiği an
yaramaz bir çocukluktur coğrafyam
dilim kilitli
kalbim uzak bir sığınaktır şimdi.

Verilmezken 'bir karışı bile' kutsi kumların
erdem ve tarihsel görkem adına
bütün özlemleri alınır
düş ülkesinde çocukların.

Oysa masalları sürgündür
korkuları kördüğüm
ve ben küskünüm
güneyde dilsizdir küskünlüğüm.

III

Buradan hergün
keder yüklü bir tren uğurlarım
Hazro yüklü
Silvan,Ergani,Lice yüklü.

Ve buradan hergün
telaş yüklü bir kuş havalanır
kimliğine ve kimsesizliğine.

Sen benim dilimle konuşursun
ben gözlerinle ağlarım senin
dilim kilitli
kalbim uzak bir sığınaktır şimdi.

IV

Küskünüm.
Doğuda dilsizdir küskünlüğüm.

Acısı anlatılmayan binlerce kadın
yürür orada
sıyrılıp yılların yasından
ve gerçeklik coğrafyasından
düşler ülkesine.

Yürür orada
adım
adım
acısı anlatılmayan binlerce kadın.

V

İmgelem atlasının sınırları yok
sınırlardan sonra yok acısı kaderin
anısı yok
geçmişi yok kederin, geleceği yok.

Yürü orada
düşler ülkesindesin yürüdükçe
yürüdükçe düşlerin gerçekleştiği yerdesin.

Dilim kilitli
kalbim uzak bir sığınaktır şimdi.