Düşler Alemi Şiiri - Muhayyel Gizliay

Bitmiyor bilmediğin diyarlara yolculukların
Düşler aleminde sürükleniyorsun bir oraya bir buraya
Soruyorsun ya ne zaman diner kalp sancım
Söyleyeyim; teneşire uzanırsın da taranınca saçın

Doludizgin bir atın sırtındayız iki dağın kucağında
Şu haneye bir uğrayalım dedik duman tüter ocağında
Yiyecek ekmek içecek su çok
Bir de üstüne sallar bizi salıncağında

Dönüş yolları kapanmış at da yok
Gel dediler içerden burada sana at çok
At çok, çok olmasına da
Burası tek kapılı gelişi var dönüşü yok

Korkma dediler misafir değilsin artık
Sorduk bu kadar insanın içinde ev sahibi kim?
O dediler bu evi bize verdi bizi affetti
Sen rahat ol o evsiz kalmaz, ona iki cihanda da ev çok

Muhayyel sualimdir nedir hayalin?
Hayalim o haneye varmaktır
Bir gün mutlak varacağız kolay değil
Çünkü bizim at çoktan kaçmıştır