Kıraç, susuz, uçsuz bucaksız
ve sonsuz
yanan bir kalp...
Yanılmışız;
yenilmedik ama yanılmışız.
Zaman akmış, biz bakmışız;
duyguları kalbin başına kalkmışız.
En sonunda ise yalnız kalmışız...
Biz ey aziz kişi, biz var ya,
salınırız yeryüzünde;
adımız yansır dünyanın her öksüzünde.
Kimimiz güçlü — ölür, gider;
kimimiz zayıf — bir yanar, bir söner...
Kayıt Tarihi : 12.9.2025 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!