Düşlek Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

toprağın mızıkçısı ya, küstüm çiçeği;
çiğdeme değer elim, bahar küser;
'-kastım yok' der, sarı şebboy;
-horoz ibiği, dikine gider!
serkeş deligül, kasıp kavurur ortalığı;
şakayık, öksüzoğlan'a aşık!

emir keser, canevinden;
-demir neylese, boş!
zindanı gül, zalim yüreğinden;
-sümbül, esir; dil mayhoş
nergis, tâcıdır nilüferin,
-hadi koş!

sedir, sert kimsedir; şarap içmez
suya düşer dalı, ağıt çeker hep;
-ya sersemdir, ya da keş;
-öğüt ne gezer!
-ayyaşın tekidir söğüt!

sine külüm eser yellere; ağu çağlar
ceren üşür; kardelen uyanır
çoğa kalmaz, hoca gelir;
-çığ, dama düşer!

zehir, ilmeğin işine karışır zâhir
çeker elâsını, gözbebeğimden; kara vezir!
-belâsını bulsun!

yalanlar, yıktı gerçeğimi; kim anlar?
arsız düşümdeki masalı çaldı, hırsız
kör öykülere çöktü, ömür;
-zulümse, sınırsız!

suya çarpan çürük mendireğin,
-yanık dilidir yakamoz.

02.12.2010