Düşerim Şiiri - Vedat Koparan

Bir yıldız düşer bir yıldız
Sen, o düşer
Bir ben düşerim canda cana
Zamansız apansız acılarla
Dağ zirvesi sevdamla düşerim sana

Yalın yapıldak esen rüzgârla bir dağ değilim dayanılası
Yılların acılarıyla izini sürdüğüm şu adaletsiz kırık yaşamda
Pusatlarda vurulmuş gecikmiş bir sevdayım yaşanası
Gözleri mil çekili aydınlıklarda
Yaşanmamış bir yaşamım yarım kalmış her anım

Düşerim eşkıya bir yıldız nasıl düşerse
Buz kesen sabah ayazında erken düşer çiy yaşam dalına
Zamansız açan bir çiçek nasıl açar donar kalırsa
Düşerim kanırtarak savrulup yana döne
yaprak yaprak toprağın bağrına

Ağlama gözüm ağlama
Bu topraklar ne gözyaşları içti
Ne acılar çekti

Ekmeğini alıp koltuk altına götürememişsen evine
Kalmışsan hacizde rehine sevgisizlikte sevgiyle
Tutunduğun dirençli bir dal sevgi kalmıştır elinde

Sen türkü bakışlı kuşkanadında mavileri getiren
Bir gecesin özlemin esen rüzgârında
Ben zamansız bir ağrıyla sevda yaprağında düşen

Ağlama yüreğim ağlama
Dindir sızını bastır göğsüne acını
Ha bir eksik ha bir fazla
Olmasam ne çıkar
Anlam katamamışsam yaşama

Vedat Koparan 08.03.2006