Düşecek O Cemreler Şiiri - Turna Sarıkaya

Kaç kere vazgeçtim
Hayatın soğuk yüzünden
Kaç kere yeniden tutundum
Kaç kere öldürdüm duygularımı hislerimi
Yeniden yeniden kaç kere küllerinden doğdum acıların

Bir güvenin yok oluşunu yeniden tükenen bir umuda can olmayı onu yeniden yeşertmeyi
Daha kaç kere aynı yerden vurulup yeniden yeşerteceğim

Bir güç var içimde inandığım
Her vazgeçişimde içimde filizlenen
Daha tomurcukta olan bir çiçek gibi
Sanki oyunda kavga edip beş dakika sonra barışan çocukların içindeki saflık mutluluk gibi bir şey

Bana güç olan bir şey var içimde bir yandan beni tökezleten Duyguya inat bir yandan ayağa kaldıran bir duygu var içimde

Bir rüya gibi bir gerçek gibi
Hangisine sarılsam canım yanıyor
Hangisine koşsam yolda kalıyorum
Ama öyle bir duygu var ki ölesiye güçlü içime sığmayan içimden taşan bir duygu var içimde

Adını koyamadığım
O mu bana tutunuyor ben mi ona tutunuyorum anlamadım ki
Bir ibadet gibi sarılıyorum bir doğru gibi tutunuyorum

İnandığım bir şey var ki
Düşecek o cemreler bir gün
kor olan yüreklere kırılan umutlara
Geç kalınmış ne varsa yaşanmamışlıklara
Güvenini kaybedenlere yitip giden insanlığa
Düşsün istiyorum inanıyorum inanmak istiyorum
Düşecek o cemreler bir gün