Düş Yağmurları Şiiri - Bahri Yıldırım

DÜŞ YAĞMURLARI

Bu gece düşlerime yine özlem düşürdün
Suratıma çarpıldı sanki kimsesizliğim
Gözyaşıma karışıp derdi dağdan aşırdın
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Belki de bu yüzdendir, seni düşte aradım

Kadir kıymet bilmeyen bir aşık değildim ben
Belki sevda yolunda küçücük çeğildim ben
Kimseye baş eğmezken, tek sana eğildim ben
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Sen olmuşum tıpatıp, akan yaşta aradım

Artık ben de anladım, sensizlikte bir hiçim
İncinip, kırıldıkça bozuluverdi biçim
Adını her anışta yanıp dururken içim
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Gözlerimi kapatıp, kalem kaşta aradım

Bilmem neden duymadın? Feryadımı, ahımı
Deseydin omuzlardım bu işte günahımı
Bil ki şaşırdım artık, sensiz kıblegahımı
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Yönlerimi sapıtıp, kara taşta aradım

Gönül bağlarımdaki her ne varsa kırıldı
Büyüttüğüm goncalar bir dikene sarıldı
Sevda dolu yüreğim şah ortadan yarıldı
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Yürekte aşk pişirip, ta en başta aradım

Dilimde türküleri susturdun en sonunda
Demek bunlar da varmış, aşka dair kanunda
Dostelini sorarsan, kalbi yorgun onun da
Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliğim
Nice dertler devşirip bahar, kışta aradım