Düş Perisi Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Düş Perisi

Kuş misali pır geldin —
Yüreğimin çalılıklarına kondun ya,
Öttükçe yeşerdi yapraklarım.
Sürgünler verdi,
Dal olup yayıldı…

Gölgesine sığındı hayaller.
Düşler kurduk yeşili bol,
Derin vadiler boyu…
Asma söğütlerinden geçilmez dereler düşledik.

Irmak olup
Deryaya taşıdık kimsesiz aşkları.
Tek isteğimiz bir çatı altında
Aynı kapıdan geçip
Tek pencereden bakmaktı.

Şimdi anladım ki —
Çok şey istemişiz.
Gökyüzü, göründüğü kadar mavi değilmiş.
Aydınlık sevdalar ve heyecanlar,
Gerçek düşler…
Âlemin kapkara vicdanlarında kaybolmuş.

Hayaller —
Sahipsiz düşler sensiz…

Lanet olsun, ışıksız kalan geceye…

Gitmeseydin keşke.
Yaprakları dökülse bile
Konduğun dal
Bir ömür taşırdı seni.

Bensiz gittin sevda cennetine.
Çok erken ve zamansız oldu.
Şimdi geride kalan:

Çok istediğin —
Söğüt ağaçlarının gölgesinde
Hayallerimizde hep kalan o ev…
Gidemediğimiz bir yol,
Çöle dönen bir yürek
Ve
Ürkek bakışın kaldı.

Lanet olsun, gidişine sebep olanlara…
Yıldızı bol gecelere emanet ol.
Ruhun huzur bulsun,
Sonsuza dek rahat uyu.

Ardından kupkuru bir dal bırakıp
Melek oldun…
Işıklar içinde uyu,
Düş Perisi.

ADG
04/10/2016