Düş Kırıklığı Şiiri - Kenan Gezici

Burası soğuk en çokta akşam.
Dağ bakışım, iner gözümde perde.
Gider ansızın uzağa hatıram ve ben.
Bir fırtına gelip geçti nasıl atlayayım ben.
Kimsesizim, anlatacak yok kimsem.
Eskisi gibi olmadığımdan endişem yok.
Çatırdadı yerimin, göğümün çatısı.
Muallakta araftaydım her şey belirsiz.
Ezildi sevgim oldu bataklık çiçeği.
Ben ölmedim belki, ölen çok oldu.
Eziyetsiz geçsin diye elim yukarda kaldı.
Akışında kala kaldım her şeyin.
Gerçekti hem de bir de daniskası.

Kenan Gezici 18/10/2025