Meğerse ne kadar uzakmışız birbirimize,
Ben seni canım kadar yakın görmüşken kendime,
Ne kadar da meyilliymişsin benden kopmaya,
Ben hazırken kalan ömrümü seninle paylaşmaya.
Gün geliyor kendini tanıyamıyor insan,
Nasıl olacak ta elin insanını tanıyacaksın,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
