Dürüst Affı Sormaz Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kul allame olsa bile,
Her soruyu bilemez ki.
Tüm ilimleri hıfz etse,
Dil ağızda dönemez ki.
2025

Kimse vazgeçilmez değildir.
İlk vazgeçtiği, zanneden olur.
Bu saçma sözü el âlem bilir,
Mezarlıklar onlarla doludur.
2025

Kulluk herkese, rızık her keseye
Hızır her sese, Azrail her nefese
Her bulduğunu yese, hiç vermese,
Gittiği yer de fosseptik çukurudur.
2025

Aç adamı “laf” doyurmaz,
Tok olanı “gafla” doymaz,
Dürüst olan “affı” sormaz.
Susan adamdan korkarım.
2025

Anası gibi saç bırakmış,
Kulaklarına küpe takmış,
Dedem komşu kızı sanmış,
“Sakın eve gelme” dedi.
2025

Aklındaki fikir neyse,
Kalbindeki zikir odur.
Sırtına çuvalda giyse,
Cebindeki para, puldur.
2025

Baktığım, gördüğüm her şeydesin,
Bu dünya gözüyle göremediğimsin.
Yiyip, içtiğimi, hayatı bahşedensin,
Cennette cemalini göster Allah’ım..
2025

Kendi kanatlarınla yüksel,
Emanet kanatlarla uçulmaz.
Düşüş felaket olur, kırılır bel
Gayrı geri dönüp kaçılmaz.
2025

Her şeyi canım çeker,
Oysa can çekişirim.
Azrail de başucumda,
Can borcumu öderim…
2025

İlim; güllere can suyu vermek beyler.
Zulüm; dikenleri sulamaktır efendiler.
Verilen selamı al, iblis selam vermez,
Cahil çok konuşur, konuşanı dinlemez
2025