Durulmuyor Şiiri - Ali Kenan Erdem

Kestane karası gözlerinden
Saçlarından ördüm ben bu düğümü
Kıvrımların kanatmış derin yerleri
Ne yapsan da durulmuyor Cankuşum

Gözlerinde acısı bir derin hiç’in
Eritir titretir dışım ve içim
Damla damla erirde bilinmez niçin
Ne yapsan da durulmuyor Cankuşum

Gözlerinle gizsin, dudaklarında kıvrım
Belli olmaz nedendir bu tavrım
Büyüttüm içimde sanki bir yavrum
Ne yapsan da durulmuyor Cankuşum

Büyüsüne kapıldım giderim sonsuza
Bu dünya yalan, yer yok yolsuza
Ayak olsan yetmez, can gerek kolsuza
Ne yapsan da durulmuyor Cankuşum

Canısı söyler, duymaz kulağı
Dumanı tüterde yanmaz ateşi
Sular susatmaz,içindeki yangın…
Ne yapsan da durulmuyor Cankuşu