Tanrının huzurunda söz kestik
Bundan böyle yarimsin
Karanfili öpen dudaklarım
Yıldızlara bakan gözlerimsin
çürük bir iplik yüreğim
kaç düğüm atsam kopar
gergefe işliymiş zulüm
çanları susan masal
kirli çağın türküsü
Suyu bitmiş denizlere daldım da geldim
Fuzuli ‘ den aşk belasını aldım da geldim
Sen ey karlı dağların ardındaki ateş
Alazında yanıp da kavrulmaya geldim
sen imgelerin arsızı
ağır denklem
uzak bahçelerin süvarisi
yeşilin büyüsündeki telve
alıngan demliği gecenin
Saçların gümrah değil senin
Yanakların çiçeklere küskün
Ellerinden utanır gibisin
Ellerin güzel çirkin
Evimdeyim
Sıcacık salon, oda
Huzurun gölgesi duvarlarda
Bir elimde kahve fincanı
Bir elimde gazetem
Keyfimdeyim
dokununca vakitsiz beyaz
gömleğimin kol düğmesi
kardelen oluyor ellerin
eğildikçe gözlerine evrilir
akasyalar salkım saçak
tanrım
zamanım az diyenlerden değilim
fazla geldi bu ömür
yelkovanla akrebin yavaşlığı
katlanılır gibi değil
öyle çoğalıyor ki yalnızlığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!