Penceremin kenarındayım.
Sokağı izliyorum.
Elimde demli bir çay,
Derin bir iç çekiyorum.
İNsanlara bakıyorum,
Hüzünlü günlerde sevdim,
Seni…
Yağmurlar yağdırdım,
Yanan gönlüme…
Sevgi tomurcuklarını suladım…
Resmini boş duvarlara çizdim
Sevdalıyım bir güzele
Onun için ağlar oldum
Zalim anası vermedi
Onun için heder oldum
Başım alıp gideyim
Dünya bir düzen üstüne kurulmuş
Ama herşey düşünülmüş.
Kuşlar, Kurtlar, Böcekler
Ve insanlar!
Mevsimler oluşmuş,
İlk bahar,yaz, sonbahar
Son baharda dökülen yaprak gibiyim yar...
Son seferinde aşk acısının...
Nisan yağmuruna hasret hüzün tarlası...
Yüreğim...
Yağ yağmur ol yüreğime...
... Ağustosta kar değil yar...
YAĞMUR VAR DIŞARDA
Yağmur yağıyor dışarıda
Seninle doşaltığım günler geldi aklıma
Şu ıslanmış köhne kaldırımlarda
Öpüştüğümüz anlar geldi aklıma
Hani bir yer vardır,
Gidemezsin.
Hani bazı şeyler vardır,
Diyemezsin.
Düşünürsün gecelerce,
Ama söyleyemezsin.
Özgürlük, dağda dediler.
Elime, silah verdiler.
Çoluk, çocuk öldürtüler.
Böyle ülke kurulurmu?
Böyle özgürlük olurmu?
ÖZLEM
Sevgili dostum nasılsın?
Artık yoksun hiç bir yerde.
Küskünlüğün bana mı?
Yoksa dağlara mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!