Durgun Şiiri - Gülce Kul

O gece başımı yastığa koydum,
Yastığımsa gözyaşlarıma doydu,
Sağ olsun beni bir başıma koydu,
Yaşanacak her şeye çoktan doydum.

Ansızım uyandım bir gece yarısı,
Geçmiyor kalbimin derin ağrısı,
Soydan mı gelir bu bahtımın karası,
Söyleyin giderken var mıydı yarası?

Canımın ardının sesini unuttum,
Biz gözyaşlarımızı nasıl kuruttuk?
Sanki mermiyle kırk yerimden vuruldum,
Her şeyi silkeleyip bir anda duruldum.