Güneşin her batışında anılarım hortlar
Tüm dünyalar avuçlarımda
Öyle kolay geçmedi bu yıllar
Her şey daha dün gibi değil
Boşuna değil saçlarımdaki aklar
Biliyor musun?
Zamanla her şey değişti artık
O sabahlara kadar uykusuz kaldığım geceler
Sensiz kalınca çaresiz ağladım geceler
Ela gözlerinin rengini
Yıldızları vururum gözlerinde bir bir
Duygularım zavallı olur bazen
Aşkından doğan güçsüzlüğümün sonu
Bir serseriyim, unuttukların hatırlamayan
Mazi bir kuş sanki uçup gitti
Bahar ortasında başladı hazan
Şimdi tekmil gecelerim umut dolu
Yeşiller boy verdi içerimde
Dudaklarımda bahar şarkıları
Artık çaresizlikleri nöbetliyorum
Uzak kentler ötesinden bekle deme bana
Gelme istemiyorum
Hep aynı nakaratında akşamlarım
Her şarkıda gözlerini
Her baharda ellerini anımsarım
Ama çaresiz ama üzgün
Seni unutmaya mecburum
Umut verme durup dururken
Bu kahır nöbetlerinde
Gözlerinsiz çekilmiyor geceler
Nikotin uslu durmuyor paketlerde
Sokak araları hastane koridorlarına benziyor
Tekmil yeşillere kin kusuyor parmaklarım
Alkol yüklü damarlarımda jilet yarası
Yıkıp üstüme gölgelerini tekmil akşamların
Gittin demek…
Oysa bahardı seninle her şey
Yeşiller boy boydu içerimde
Gözlerinde çaresizliği kursuna dizmiştim
Toz pembe dönüyordu mevsimler
Ta başından biliyordum böyle olacağını
Ölümsüz dediğimiz sevgimizin böyle sonuçlanacağını
Oysa seninle ne kadar mutluydum
Hiçbir şey istemiyordum
Sadece beraber olmak yetiyordu bana
Akşam üstleri kahırlanır yüreğim
Her gün batımı bir şeyler koparır benden
Çisem çisem köşe başlarına yağarım
Şu köhne evlerin garip adamı be
Her akşam üstü gözlerime tutunacak bir yer ararım
Tepeden tırnağa anımsarım seni
Her gün yeniden sevmeye başlarım
Dağlara son karanlıklar düşerken ağır ağır
Dinmeyen yalnızlığım at koşturur içimde
Sesini duyarım gece böceklerinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!