Durduğun Yer Şiiri - Enver Ünver

Kavmi beşermi serapa çadır kuran oymak
Her adımda hayal, her adımda toprak,
Ve dünyaya yürürken ışık yılında bir fersah,
Kaç yıl sürdü kimbilir bir hazan,
Çiçekler mi açmadı, nedeni durduğun yerde?,
Çünkü sen varsın, Hangi nazariyede kaç denklem,
Kaç metafizikte bir görünüm ki bu kadar güzel?,
Hangi nehrin suyu akmıştı?
Ne kadar çöldü, şimdi gülizar olurdu elbet dileğim,
O zaman cismi hilkat olmuşken ben,
Anlasaydım itirazım olurmuydu?
Anardım seni ama, yağma edildi orada kalbim ,
Perişanı avazım da duyulmadı,
Kurtulunca ben, güzelliğin zulmetinden,
Neden senin tablon böyle çizildi?
Soramadım;
Olduğun yer bir yamaç bir yanı bozkır,
Olsun senin bana geleceğin yer orası, orada dur
Hayalim değil artık durduğun yer
Bekle el vereceğim gözlerine, büyülenmeden,
Sevdayı bilmem gerekti şimdi gördüm
Belki kaç adım belki bir durak,
Hatıra kalsın tebessümün,sürekli bahar olsun dünya,
İsterim ki dökülmesin sonbaharda yapraklar

Enver Ünver