Duramıyorum Şiiri - Sinan Karakaş

Sen gittin gideli, bilsen ne oldu,
Evimin direği, yıkıldı gitti,
Gözlerim buğulu, yaşlarla doldu,
Umutlarım vardı, tükendi bitti

Uzakları bırak, yakından oldum,
Yakınlarım bana, çok uzak oldu,
Susuz çiçek gibi, sararıp soldum,
Tomurcuklar dalda, artık kurudu,

Başımı vurduğum, taşlar çatladı,
Talihim hep böyle, gülmeyecek mi?
Gökyüzüne baktım, bana ağladı
Akan gözyaşlarım, dinmeyecek mi?

Artık tanımazsın, ben ben değilim,
Kendimi ben bile, tanımıyorum,
Çağır beni gel de, ben de geleyim
İnan ki yerimde,duramıyorum