Durakta bekleyen Ecevit Şiiri - Bülent Uz

Sevdiğin öldü be adam dediler.
Aşık Ecevit’e beklediği durakta.
Boyabat’ta tam yirmi dört senedir bekleneni.
Ateş saçan gözlerden, akan membaa parçasıydı
Hayır o ölmedi, gelecek.
Ben beklemeyi çok sevdim dedi.
Ama yüzündeki hüznün çaresizliği
Göğü yere, yeri deryaya gömdü.
Gaye tamama erdiyse eğer.
Bundan sonrasından kime ne fayda.
Biliyorum haykırıyor yürek geçsin kayda.
Memleketin behlül ü dağlanırken. Sukut kan içti.
Ben kendi derdimle enginlere bakarken.
Bir kale daha düştü, menzile varanda.