Durak Şiiri - Ferhat Pektok

Bir durakta oturdum
Bekliyorum geçen hayatı
Ayağımın dibinde koca bir çınar
Gölgesinden küçük toprağı
Dökülmüş ama daha dibinde
Kurumuş bir kaç yaprağı
Sönmüş izmaritler uğurlamış yolcularını
Bekle sen koca çınar süpürülen umutları

Hava ayaz yok bir karınca
Ne eteğinde nede gövdende
Soygun kabuklarına
Dalgın bakışlarım
Gün karanlığa dönerken
Dallarının arasında doğdu sokak lambası
Yalancı bir güneş gibi,delicesine inanmak istediğim.
Bir kaç serçe neden sessizce kıpırdatıyorlar dallarını
Çok muhabbet ettik sessiz sessiz

Ve gittiler bahardan gelen bir müjde
sıcaklığına inandığım güneş gibi
Bu duraktan geçtiler ve peşine ne yolcular düştüler
Bazen buluşmak için beklemek gerekir belki bir durakta
Bekleyelim be koca çınar ne kaybedeceğiz bize ayrılan
topraktan