Sen kimi seveceğini bilmiyorsun, yüreğim.
Acımasızların eline düşmüş, yanarsın.
Sen güçlü değilsin, vicdansız değilsin, yüreğim.
Kırıksın ya, kim sana yaklaşsa batarsın.
Sen o yüzden biraz sus, yüreğim.
Konuşma insanlara, küs yüreğim.
Biraz da yarana tuz bas, yüreğim.
Canın yansın, sevme onu, yüreğim.
Dur, yüreğim, dur; yerini de haddini de bil.
Yorma kendini, gönül, yorma, tükenirsin.
Seni sevmeyen, kıymet bilmeyenleri de sil.
Sen en iyisi, sevme; gönül harcanırsın.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlatıcı, yüreğinin kırılgan ve savunmasız olduğunu fark ediyor; sevgiye, acıya ve hayal kırıklığına karşı temkinli olmaya çağırıyor kendini. İnsanların acımasızlığından korunmak için susmayı, yıpratanları hayatından silmeyi ve gereksiz yere kendini harcamamayı öğütlüyor. Hikaye, yüreğin kırılganlığını fark edip kendini koruma çabasını anlatıyor; anlatıcı, sevgiyle yanmayı değil, akıllıca ve dikkatle yaşamayı seçiyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!